Το λιμάνι της Ραφήνας αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο επιβατικό λιμάνι στην Αττική και ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας, καθώς εξυπηρετεί ετησίως εκατομμύρια τουρίστες που ταξιδεύουν στα ελληνικά νησιά.
Όσοι πάνε Άνδρο, Μύκονο, Τήνο και Νάξο καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά και στην Πάρο το καλοκαίρι, το προτιμούν καθιστώντας το δημοφιλέστερο λιμάνι για τους συγκεκριμένους προορισμούς.
Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σε θεαματικό βαθμό τα πλοία που εκτελούν δρομολόγια από τη Ραφήνα, όπως και η χωρητικότητά και η ταχύτητά τους, πράγμα που σημαίνει ότι το λιμάνι έχει αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη δυναμική και σημασία για τον τουρισμό.
Δυστυχώς όμως αυτό δεν συγκινεί απ’ ότι φαίνεται κάποιους κρατικούς παράγοντες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν το λιμάνι της Ραφήνας ως υποδεέστερο.
Εξαιτίας του αυξημένου φόρτου σαφώς υπάρχουν και πρέπει να συζητηθούν ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια της κίνησης των πλοίων στο λιμάνι, την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας από τα ναυτιλιακά καύσιμα και άλλα περιβαλλοντολογικά ζητήματα.
Πρώτα όμως πρέπει να συζητηθούν και πιο «θεσμικά» και σημαντικά ζητήματα.
Παρά την ιδιαίτερα αυξημένη κίνηση από και προς τη Ραφήνα η πόλη δεν εξυπηρετείται από ικανοποιητικό οδικό δίκτυο, ούτε από σύγχρονα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Ακούμε για παράδειγμα πολλά και διάφορα για το έργο της επέκτασης του Προαστιακού προς τα λιμάνια της Ραφήνας και του Λαυρίου, αλλά ο διαγωνισμός δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί ούτε καν πριν τις εκλογές, πόσο μάλλον το ίδιο το έργο.
Και αναφερόμενη στο Λαύριο, θέλω να προσθέσω ότι και εκεί υπάρχουν ανάλογα προβλήματα που χρήζουν επίλυσης, απλά επικεντρωνόμαστε στη Ραφήνα λόγω του επιβατικού – τουριστικού φόρτου ο οποίος δεν υφίσταται, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, στο Λαύριο.
Η δυναμική όμως είναι τέτοια που στην μετά covid εποχή η εκρηκτική άνοδος του τουρισμού είναι θέμα χρόνου να βρει απροετοίμαστο το μεγάλο λιμάνι της Λαυρεωτικής.
Στρατηγικά, το λιμάνι του Λαυρίου για πολλούς προορισμούς βρίσκεται σε ιδανικό σημείο, ειδικά σε σχέση με τον Πειραιά, και οι ταξιδιώτες μπορούν να γλιτώνουν ολόκληρες ώρες ταξιδεύοντας εναλλακτικά από εκεί. Αντίστοιχη οικονομία καυσίμων προσφέρει και στα καράβια που πραγματοποιούν δρομολόγια από το Λαύριο, και αυτό την εποχή που ζούμε μόνο αμελητέο δεν είναι.
Δεκάδες προγράμματα ΕΣΠΑ έχουν παρέλθει και τώρα είναι η σειρά του Ταμείου Ανάκαμψης. Για να κατευθυνθούν όμως σωστά οι πόροι του ταμείου και να ενταχθεί το Λιμάνι της Ραφήνας, όπως και του Λαυρίου, στον σχεδιασμό θα πρέπει το ταμείο ανάκαμψης να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την κοινή προκοπή του τόπου.
Όταν μιλάμε για τουρισμό και ισχυριζόμαστε ότι είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας, οφείλουμε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για την πρόοδο και την εξέλιξη της.
Αυτό είναι και το μείζον ζήτημα της Ραφήνας, ενός τουριστικού πόλου που είναι μεν λειτουργικός αλλά παραμένει ανεκμετάλλευτος.
Η πολιτεία πρέπει να προχωρήσει χωρίς άλλες καθυστερήσεις στην ριζική βελτίωση του οδικού δικτύου, σε επίπεδο διασύνδεσής με την Αττική και Εθνική οδό, με την δημιουργία σύγχρονων δρόμων που θα οδηγούν με ασφάλεια και ταχύτητα στο λιμάνι ώστε η ταλαιπωρία να μειωθεί στο ελάχιστό, και για τον επισκέπτη που επιλέγει το συγκεκριμένο λιμάνι για να ταξιδέψει αλλά και για τον κάτοικο της περιοχής.
Το ίδιο πρέπει να συμβεί και στις παρακείμενες περιοχές που οδηγούν στο λιμάνι.
Η παρουσία της τροχαίας πρέπει να ενισχυθεί στο λιμάνι, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ πρέπει να εκμοντερνιστεί ο τρόπος που συγκοινωνεί το λιμάνι μέσω μέσων μαζικής μεταφοράς και από το αεροδρόμιο, όπως και από τις υπόλοιπες περιοχές της Αττικής.
Αντίστοιχα πρέπει να υπάρξει μέριμνα και για το πάρκινγκ των επισκεπτών αφού παρά τις προσπάθειες της δημοτικής αρχής, ειδικά τα τελευταία χρόνια, το πρόβλημα παραμένει και επιβαρύνει ιδιαίτερα και τους κατοίκους της περιοχής.
Αυτό όμως που πρέπει να καταλάβει η πολιτεία είναι ότι ξεκινώντας από το λιμάνι, αυτομάτως θα αναβαθμιστεί ολόκληρη η περιοχή, ενισχύοντας το τουριστικό προϊόν της Ανατολικής Αττικής. Με ανάλογο σκεπτικό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και το θέμα των υποδομών στο Λαύριο.