«Αν δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ το κόμμα Κασιδιάρη θα ήταν στην επόμενη βουλή» (Άρθρο στο otamagazine.gr)

Η ανάγκη άμυνας της Δημοκρατίας απέναντι στο φαινόμενο της χρυσής αυγής, μιας
εγκληματικής οργάνωσης που κρύβεται πίσω από τον μανδύα πολιτικού κόμματος, είναι
επιτακτική καθώς όπως δείχνει η ιστορία δεν έχουμε ακόμη τελειώσει οριστικά με το
ναζιστικό μόρφωμα και τους «δορυφόρους» του.
Εδώ και δυόμιση χρόνια η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρακολουθούσε αδρανής τα
καταδικασμένα μέλη της Χρυσής Αυγής να κάνουν προεκλογική εκστρατεία μέσα από τη
φυλακή.
Σε όλο το διάστημα αυτό η κυβέρνηση παρακολουθούσε τις δημοσκοπήσεις και στάθμιζε τι
θα μπορούσε να κερδίσει από την ιστορία αυτή, την ώρα που ο Κασιδιάρης και οι συν αυτώ
μέσα από το κελί έκαναν προεκλογικό αγώνα.
Η κυβέρνηση, σε μια ακόμη λανθασμένη εκτίμηση της, θεωρούσε ότι ο κίνδυνος έχει
εκλείψει. Ταυτόχρονα η ελλιπής διακυβέρνηση της χώρας ενίσχυσε την αντισυστημική
ψήφο με αποτέλεσμα όταν άρχισαν να καταφτάνουν στο Μαξίμου τα άκρως ανησυχητικά
μηνύματα των δημοσκόπων, στο παρά πέντε των εκλογών, αποφάσισε να νομοθετήσει.
Ταυτόχρονα, με την σπασμωδική αυτή κίνηση έβαλε «βούτυρο στο ψωμί» των ναζιστών
κάνοντας τους και πάλι «πρωταγωνιστές» στην επικαιρότητα, αντί επιλύσει το ζήτημα
μεθοδικά και με συναίνεση, πολύ πριν τις εκλογές και να τους στείλει στη λήθη της
ιστορίας.
Νερό στο μύλο του νεοναζιστικού μορφώματος όμως έριξε και ο ΣΥΡΙΖΑ με την τακτική του
Πόντιου Πιλάτου και του ψαρέματος στα θολά νερά του εκλογικού σώματος, με
αποκορύφωμα την αποχή του από την ψηφοφορία.
Πρέπει να γίνει σαφές και κατανοητό ότι έχουμε να κάνουμε με φονιάδες, ανθρώπους που
έχουν τα χέρια τους βαμμένα με το αίμα του Παύλου Φύσσα, μεταναστών και ανθρώπων
που έπεσαν θύματα της τυφλής βίας τους.
Ήταν, είναι και θα είναι μια εγκληματική οργάνωση και όλοι μας οφείλουμε να
περιφρουρήσουμε το κοινοβούλιο, όπως άλλωστε κάνουν οι περισσότερες ανεπτυγμένες
χώρες.
Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, η μεγάλη προοδευτική παράταξη που σθεναρά και παγίως έχει σταθεί
απέναντι στον νεοναζισμό, συνεισφέρει δημιουργικά με γνώμονα την υπεράσπιση της
Δημοκρατίας για να μη βρει χώρο στη Βουλή το νεοναζιστικό μόρφωμα.
Το κάναμε ψηφίζοντας στην βουλή την τροπολογία που βάζει «φρένο» στο κόμμα του
καταδικασμένου Κασιδιάρη και το κάναμε και τον Φλεβάρη, όταν τροποποιήσαμε και
διορθώσαμε μία απαράδεκτη και πρόχειρη κυβερνητική ρύθμιση, προσθέτοντας την
πρόβλεψη για την πραγματική ηγεσία.

Αν δεν το είχαμε προβλέψει, σήμερα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου που αποτελεί
την «βιτρίνα» του Κασιδιάρη και των φονιάδων, θα συμμετείχε κανονικά στις εκλογές.
Αυτό όμως που δεν προβλέφθηκε την πρώτη φορά, παρά τις εισηγήσεις μας, είναι ο
μέγιστος αριθμός δικαστών που θα έπρεπε να κρίνουν μία τέτοια υπόθεση. Η Ολομέλεια
του Αρείου Πάγου σε 25μελη σύνθεση πρέπει να κρίνει αυτές τις υποθέσεις.
Και για όσους επιστρατεύουν το ερώτημα ότι είναι χρονοβόρες οι διαδικασίες, η απάντηση
είναι απλή: Ο Άρειος Πάγος είχε χρόνο να συγκαλέσει και να κρίνει σε Ολομέλεια το εάν
έχουν δικαίωμα να πραγματοποιούν πλειστηριασμούς τα funds και δεν μπορεί να πράξει
με ανάλογες ταχύρρυθμες διαδικασίες για ένα μείζον ένα ζήτημα Δημοκρατίας;
Μάλιστα, μετά και τις πρόσφατες αποκαλύψεις του υπό παραίτηση Αντιπροέδρου του
Αρείου Πάγου για συναντήσεις με υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη και για το δέλεαρ
που του προσφέρθηκε, επαναφέρουμε την πρότασή μας να εισαχθεί το ζήτημα στην
Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για να υπάρξει πλήρης διαφάνεια στον τρόπο διακυβέρνησης
της χώρας.
Οι παλινωδίες και τα νομοθετικά «μπρος – πίσω» δεν περιποιούν τιμή στην κυβέρνηση της
Νέας Δημοκρατίας. Το ίδιο ισχύει και για την απραξία του ΣΥΡΙΖΑ. Το ελληνικό πολιτικό
σύστημα πρέπει να σταθεί ενωμένο απέναντι σε αυτό το επικίνδυνο φαινόμενο για τη
δημοκρατία, πέρα από κάθε πολιτική σκοπιμότητα και τα επικοινωνιακά παιχνίδια.