«Αν δεν διαχειριστούμε τα κόκκινα δάνεια οδηγούμαστε σε κοινωνική έκρηξη» (Άρθρο στο tokarfi.gr)

Η Ελλάδα, για χρόνια η ευρωπαϊκή χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιωτικής κατοικίας,
με τα όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα και κυρίως με όσα πρόκειται να συμβούν μέσα στα
επόμενα δύο, τρία χρόνια, λόγω της απελευθέρωσης των εξώσεων από τους διαχειριστές
«κόκκινων» δανείων, κινδυνεύει να βρεθεί στην αντίπερα όχθη.
Την ώρα που η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν βάλει μπροστά τις προεκλογικές
μηχανές τους και επιδίδονται σε επικίνδυνους λαϊκισμούς, ένα από τα μεγάλα ζητήματα
της κοινωνίας παραμένει μετέωρο.
Κάπου «χαμένο» μεταξύ δικαστηρίων, τροπολογιών και αστερίσκων, άλυτο παραμένει το
πρόβλημα που ταλανίζει χιλιάδες συμπολίτες μας, οι οποίοι κινδυνεύουν να χάσουν την
περιουσία τους, τα σπίτια τους, σε πλειστηριασμούς απρόσωπων ξένων fund.
Επί διακυβέρνησης Τσίπρα, ενώ ο ίδιος υποσχόταν σεισάχθεια, άνοιξε η πόρτα στα funds
και επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη εξαφανίστηκε κάθε προστασία της πρώτης κατοικίας,
με αποτέλεσμα σήμερα οι πολίτες να είναι απροστάτευτοι απέναντι στις ορέξεις των
επονομαζόμενων servicers, οι οποίοι προχωρούν σε μαζικούς πλειστηριασμούς,
προστατευόμενοι από «ψιλά» γράμματα και θολά νομικά πλαίσια.
Το κράτος οφείλει να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία αξιοπρέπειας με διαφανή και
αντικειμενικά κριτήρια σε αυτούς που προσπάθησαν αλλά δεν άντεξαν, και όχι στους
στρατηγικούς κακοπληρωτές, η οποίοι δανείστηκαν χρήματα για να κάνουν ψώνια ή
διακοπές και ποτέ δεν τα αποπλήρωσαν.
Δεν μπορεί για παράδειγμα οι δεκάδες τραπεζίτες που πραγματοποίησαν απάτες, απιστία,
υπεξαιρέσεις και φορολογικά αδικήματα πολλές φορές με συνενόχους διεφθαρμένους
επιχειρηματίες που τίναζαν στον αέρα της εταιρίες τους και παράλληλα έστελναν τα
χρήματα στην Ελβετία να παρέμενουν ατιμώρητοι και να ζουν πλουσιοπάροχα, ενώ την
ίδια ώρα βάζουμε στο στόχαστρο ανθρώπους που ατύχησαν μπροστά στην κρίση, έχασαν
τις δουλείες και τους μισθούς τους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποπληρώσουν τα
δάνεια τους και να κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους.
Αυτή τη στιγμή τα χρέη πολιτών και επιχειρήσεων υπερβαίνουν τα 270 δισεκατομμύρια
ευρώ και μόνο για το 2023 προγραμματίζονται 55.000 πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.
Τα funds αγοράζουν τα δάνεια από τις Τράπεζες στο 15-20 % της αξίας τους και απαιτούν
εκβιαστικά από τους πολίτες το 80-90% του δανείου. Οι Τράπεζες αυξάνουν τα επιτόκια
των στεγαστικών δανείων αλλά κρατούν καθηλωμένα τα επιτόκια καταθέσεων,
αποκομίζοντας υπερκέρδη.
Ας σταματήσουν στην κυβέρνηση να χαϊδεύουν τα συμφέροντα που κερδοσκοπούν σε
βάρος των πολιτών και να απλώσουν δίχτυ προστασίας πάνω από τους συνεπείς
δανειολήπτες χωρίς αστερίσκους, όπως ακριβώς πρέπει να κάνει ένα κράτος πρόνοιας.

Να προχωρήσουν σε ολοκληρωμένη προστασία της κύριας κατοικίας με επικαιροποίηση
του Νόμου του ΠΑΣΟΚ του 2010, σε προστασία της αγροτικής γης και σε ένα
ολοκληρωμένο πλαίσιο διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους με βιώσιμη λύση για τους
δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο αλλά και 120 δόσεις για χρέη σε εφορία και ΕΦΚΑ, με
«κούρεμα» οφειλής εφόσον τηρείται η ρύθμιση.
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο νομίζουμε και από όσο αντιλαμβάνονται οι
κυβερνώντες, «θηριώδες» θα έλεγα για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, και μία
αλόγιστη «αύριο-μεθαύριο» μαζική έκδοση αποφάσεων υπέρ των διαχειριστών, θα έχει
απρόβλεπτες συνέπειες στον κοινωνικό ιστό και στις κοινωνικές ισορροπίες.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν όσοι κρατούν τα κλειδιά της εξουσίας είναι το ότι όποια
κυβέρνηση και αν προκύψει από τις κάλπες, αυτό το μείζον κοινωνικό πρόβλημα θα το βρει
μπροστά της διαρκώς αυξανόμενο. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που άνθρωποι της αγοράς,
και όχι κάποιων συνδικαλιστικών κύκλων, φοβούνται μετά λόγου γνώσεως ότι μπορεί να
επιφέρει μία άνευ προηγουμένου κοινωνική έκρηξη.